Local Dreamers viert jubileum

Op 24 november 2011 werd Local Dreamers bijgeschreven in de Kamer van Koophandel in Groningen. De mooiste stichting van Nederland was geboren. Een kleine twee maanden later vloog ik voor het eerst met mijn makker Jesse naar Quito om ons kindje niet alleen op papier, maar ook in de praktijk vorm te geven. Eind deze maand zijn we alweer vijf jaar verder en vieren we ons eerste lustrum.

In de afgelopen jaren is er ontzettend veel gebeurd. Ik zou er een boek over kunnen schrijven, maar laat het voorlopig bij deze column. Ontelbaar veel gezichten zijn de revue gepasseerd en hebben met elkaar de stichting gemaakt die Local Dreamers vandaag de dag is. We hebben heel uiteenlopende karakters over de vloer gehad en, laten we eerlijk zijn, de één heeft meer teweeg gebracht dan de ander. Maar allemaal hebben ze, groot of klein, hun stempel gedrukt.

Met behulp van zo’n 150 doldwaze maar ook super gepassioneerde vrijwilligers en stagiairs hebben we jaar in jaar uit keihard gewerkt om onze projecten op te bouwen en staande te houden. En in een tijd waarin stichtingen als struisvogels de grond IN schieten als gevolg van wanbeleid, voluntourism, economische rampspoed, oorlog en ziektes heeft Local Dreamers een basis gebouwd waar we nog jaren op vooruit kunnen. Daar mogen we trots op zijn.

Ook op persoonlijk vlak heb ik de afgelopen vijf jaar in een achtbaan geleefd. Ik heb in Ecuador mijn vrouw leren kennen en bovendien mezelf, ben vader geworden, heb ontelbaar veel vrienden gemaakt en ben een aantal keren keihard onderuit gegaan. Kortom, ik heb en ben geleefd.

Terwijl we de mijlpaal van vijf jaar naderen en we ons opmaken voor een feestje, bereiden we ons tegelijkertijd voor op een grote verandering. In navolging van mede-oprichter Jesse, die in het najaar van 2015 z’n biezen pakte en naar Hongarije verkaste, vertrek ook ik binnen afzienbare tijd uit Ecuador. Ik heb afgelopen nazomer met mijn gezin in Nederland doorgebracht en we hebben besloten om het roer rigoureus om te gooien en naar ons kleine kikkerlandje te emigreren.

Wat voor gevolgen dit voor Local Dreamers zal hebben, dat zal moeten blijken. Ik ben er echter van overtuigd dat er genoeg draagvlak is om verder te gaan. We zijn de zoektocht naar een opvolger inmiddels begonnen en naar het lijkt is er meer dan genoeg animo. En terecht, het is een wereldbaan. Doel is om het stokje komende zomer door te geven.

Hoewel ik hier voorlopig nog niet weg ben, denk ik nu al met weemoed terug aan mijn tijd in Ecuador. Wat een prachtig leven heb ik hier geleid en wat een wereldmensen wonen er in dit geniale land. De keuze om te vertrekken was zeker geen gemakkelijke, maar de keuze voor familie maakt uiteindelijk dat ik huiswaarts keer. Ik mis het hier nu al. Ecuador, wat ben je mooi.

Aldert Schriemer

© Local Dreamers, LD viert jubileum