Martijn kijkt terug op tijd van zijn leven

Helaas is het zover, de twee maanden bij het geweldige Local Dreamers zitten erop en zijn veel te snel voorbij gevlogen. Ik heb hier de tijd van mijn leven gehad en had nog vele maanden langer willen blijven. Ik heb waanzinnige dingen meegemaakt, vrienden voor het leven gemaakt en ontzettend genoten van alle kids in het zuiden van Quito. Kortom een tijd om nooit te vergeten! Ik blik daarom ook met veel plezier terug op de afgelopen twee maanden.

Door: Martijn Tinbergen

Warme binnenkomst

Begin januari kwam ik op een vrijdagavond na een prima vlucht aan op het vliegveld van Quito. Mijn eerste kennismaking met Zuid-Amerika, want voor dit avontuur was ik nog nooit in Zuid-Amerika geweest. Ik werd opgehaald door mijn grote vriend José Luis, de taxichauffeur van Local Dreamers. Ik moet toegeven dat ik toch nog wel wat spanning had voor wat mij allemaal te wachten stond de komende maanden. Het was voor mij de eerste keer dat ik alleen zo ver van huis was in een land met een totaal andere cultuur. Gelukkig stelde José Luis mij meteen op mijn gemak en kon ik mijn in Valencia geleerde Spaans direct in de praktijk brengen. Na een gezellig ritje, waarin ik ook gelijk kennis maakte met het waanzinnige Ecuador, kwam ik aan op het kantoor van Local Dreamers.

Mijn eerste indruk van het gezellige kantoor was meteen goed en ik had het gevoel dat ik mij hier de komende tijd wel kon gaan vermaken. Op het kantoor ontmoette ik Aldert, die mij samen met Jośe Luis naar mijn gastouders Mónica en Víctor bracht. Mijn tweede ouders kan ik inmiddels wel zeggen. Mede dankzij deze twee té lieve mensen, heb ik een heerlijke tijd gehad in Quito. Zij hebben de afgelopen twee maanden zo goed voor mij gezorgd. Er was echt niets wat ontbrak aan dit gastgezin. Ik kreeg heerlijk te eten, had een lekkere warme douche en een prima kamer met een goed bed.

Als ik een weekend geen weekendtripje aan het maken was met de andere vrijwilligers, dan namen Mónica en Víctor mij altijd mee naar de mooie plekjes van Quito of gingen wij in de middag of in de avond ergens wat eten. Ook hadden wij af en toe een spelletjesavond waarin we allemaal verschillende spelletjes speelden waarbij ook zeker geld werd ingezet. Tot ergernis van Moni en Víctor won ik telkens en ging ik elke avond met een grote glimlach en mijn nieuwe hoeveelheid dollars naar mijn kamertje.

Work hard, play hard

Na het weekend begon ik op maandag aan mijn eerste week als vrijwilliger. Ik maakte kennis met de projecten en met de andere vrijwilligers en stagiairs. Alles voelde meteen heel vertrouwd en ik werd met open armen ontvangen door de coördinatoren en de andere vrijwilligers en stagiairs. In mijn eerste week had ik het al heel erg druk. Ik ging in die week vijf keer naar het zuiden om voetbal-, zwem- en Engelse les te geven aan de kids. Ook had stagiair Lars zijn eindproject die week en organiseerde Local Dreamers op zaterdag een vlooienmarkt om geld op te halen voor de organisatie.

Naast de projecten hadden collega vrijwilligers Jesse en Robert mij ook deze week meteen kennis laten maken met Plaza Foch, het uitgaanscentrum van Quito en een plek waar ik later niet meer weg te slaan was. In mijn eerste week gingen we twee keer uit naar het welbekende Bungalow om daar aan de heerlijke welbekende fishbowls te slurpen en op dinsdagavond was de wekelijkse pubquiz. Elke dinsdag organiseert Local Dreamers een pubquiz in de Irish pub Finn McCool’s. De vrijwilligers bereiden allemaal een ronde voor en één van hen presenteert de quiz. Elke week was dit weer een hele gezellige avond.

In alle weken die volgden bleef ik elke week vijf keer naar het zuiden van Quito gaan. Op maandag en woensdag om daar Engelse les te geven aan de kinderen. Op dinsdag en donderdag om voetbaltraining te geven en op vrijdag om de kinderen te leren zwemmen. Doordat ik al die lieve, enthousiaste, leergierige en spontane koters dagelijks zag, bouwde ik een ongekende band met hen op. Alle lol en alle geweldige gesprekken die ik met die kinderen heb gehad zal ik nooit vergeten. Het leukste vond ik de Engelse lessen. Het was prachtig om alle kinderen in stilte en opperste concentratie aan het werk te zien of als ze juist constant met vragen kwamen. Leergierig waren ze zeker!

Weekendtrips

In de weekenden heb ik onvergetelijke tripjes gemaakt naar onder andere Baños, Mindo, Quilotoa, Cotopaxi, Mitad del Mundo, Otavalo en met carnaval naar Montañita met een ontzettend gezellige en leuke groep vrijwilligers en stagiairs. Met iedereen heb ik, waar we ook waren, de grootste lol gehad. Naast de projecten en lessen die wij samen overdag voorbereidden en uitvoerden, deden we bijna elke avond wel wat samen. Op maandagavond huurden we vaak een veldje af waar we vervolgens een mooie pot voetbal op de mat legden. Dinsdags natuurlijk de welbekende pubquiz. Op woensdag en donderdag gingen we vaak uit of hadden wij een filmavondje op kantoor. En dan vrijdag t/m zondag een tripje waarbij wij het mooie Ecuador ontdekten.

Dit alles heeft ervoor gezorgd dat ik een geweldige tijd heb gehad in Quito bij Local Dreamers. Ik heb met trots deel uit mogen maken van deze prachtige organisatie. Iedereen die deel heeft uitgemaakt van het team gedurende mijn tijd bij Local Dreamers bedankt! Ik heb het uitstekend met jullie getroffen en kijk met een ontzettend voldaan gevoel terug op mijn tijd in Ecuador.

Het ga jullie goed amigos!

© Local Dreamers, Martijn kijkt terug op tijd van zijn leven